Sion

CZĘŚĆ II:

W pewien środowy dzień otrzymuję przepustkę, która pozwala mi na wybranie się w towarzystwie kuzynki host-matki do jednego z pobliskich miast. Wybieramy stolicę kantonu czyli Sion. Decyzja nie należała do łatwych, ale na szczęście wybór był strzałem w dziesiątkę.
Sion od samego początku zachwyca. Otoczony górami, pełen kolorowych,
przytulnych uliczek, po których spacerujemy przez kilka godzin, przypomina mi Italię. Nic dziwnego, że nie chcę stamtąd wracać.

W mieście znajdują się dwa wzgórza. Na jednym z nich usytuowane są ruiny zamku, na drugim zaś bazylika z najstarszymi organami na świecie (wciąż można na nich grać). Do tego zabytkowe kościoły, muzea, kawiarenki pełne turystów (także tych z Polski), hałaśliwe restauracje.

Nie zdawałam sobie sprawy, jak bardzo brakowało mi MIASTA i obecności innych ludzi. W wiosce udało mi się spotkać kogokolwiek zaledwie kilka razy.

W końcu zmęczone, głodne, ale szczęśliwe powróciłyśmy do naszej wioski, by ponownie znaleźć się w otoczeniu gór, lasów i ciszy.